Pap Pius X

Soti nan Wikipedia, ansiklopedi gratis.
Ale nan navigasyon Ale nan rechèch
Pap Pius X
Pap Pius X.jpeg
257th Pap nan Legliz Katolik la
C oswa Pius X.svg
Eleksyon 4 Out 1903
Kouronman 9 out 1903
Fen pontifye 20 out 1914
Deviz Etabli omnia nan Christo
Kadinal kreye gade konsistans Pap Pius X
Predesesè Pap Leo XIII
Siksesè Pap Benedict XV
Premye non Giuseppe Melchiorre Sarto [1]
Nesans Riese , 2 jen, 1835
Inationdinasyon dyakonat la 27 fevriye 1858
Orddinasyon Prètriz la 18 septanm 1858 pa evèk Giovanni Antonio Farina
Randevou kòm evèk 10 novanm 1884 pa Pap Leo XIII
Konsakrasyon kòm evèk 16 novanm 1884 pa Kadinal Lucido Maria Parocchi
Elevasyon nan patriyach 15 jen 1893 pa Pap Leo XIII
Kadinal kreyasyon 12 jen 1893 pa Pap Leo XIII
Lanmò Wòm , 20 Out 1914 (laj 79)
Antèman Bazilik Sen Pyè nan Vatikan an
Siyati
Pap Pius X siyati, 1906.svg
Manyèl
Sen Pius X
150b Pius X.jpg

Papa

Nesans 2 jen 1835 nan Riese drapo Wayòm nan Lombard-Venetia
Lanmò 20 Out 1914 (laj 79) nan lavil Wòm Itali Itali
Venerasyon pa Legliz Katolik
Beatifikasyon 3 jen 1951 pa Pap Pius XII
Kanonizasyon 29 me 1954 pa Pap Pius XII
Repetisyon 21 Out, 3 Septanm ( Tridentine Mass )
Atribi sokal papal , abitid koral papal, manto papal, dyadèm
Manyèl

Pap Pius X (an Latin : Pius PP. X , fèt Giuseppe Melchiorre Sarto ; Riese , 2 jen 1835 - lavil Wòm , 20 Out 1914 ) te 257th evèk la nan lavil Wòm ak Pap nan Legliz Katolik la ( 1903 - 1914 ). Li te pwoklame yon sen nan 1954 . Li vin chonje pi wo a tout pou defans la konpwomi nan ortodoks la nan doktrin Katolik, ki konkretize nan kondanasyon an ak batay kont modernism teyolojik (ak ansiklik Pascendi Dominici Gregis la nan 1907 ), ak pou redaksyon nan Gwo katechis souvan yo rele "pa Pius X. ".

Biyografi

Orijin ak karyè

Giuseppe Melchiorre Sarto te fèt nan Riese - yon vil ki an 1952 te pran non Riese Pio X , nan pwovens Treviso - dezyèm lan nan dis timoun nan yon fanmi modès. Papa l 'Giovanni Battista ( 1792 - 1852 ) te, nan adisyon a ke yo te yon faktè, kurseur nan administrasyon Habsburg la (konparab ak fonksyon jodi a nan mesaje minisipal) ak manman l', Margherita Sanson ( 1813 - 1894 ), yon koudr modès peyi. [2] . Li distenge tèt li de anpil nan predesesè li yo ak siksesè jisteman paske cursus honorum li te sèlman pastoral san okenn angajman nan kurya a oswa nan aktivite diplomatik nan Sentespri a.

Giuseppe Sarto, yon jenn seminè.

Li te resevwa ton an nan 1850 ak antre nan seminè a nan Padova , gras a yon bousdetid jwenn nan patriyach la nan Venice Jacopo Monico , konpatriyòt parèy li. Li te òdone yon prèt nan 1858 pa evèk la nan Treviso , Giovanni Antonio Farina , e li te vin Omonye nan pawas la nan Tombolo . Nan 1867 li te monte archiprètr nan Salzano ak Lè sa a, nan 1875 , kanon nan katedral la nan Treviso ak Chanselye Episkopal , an menm tan an aji kòm direktè espirityèl nan seminè dyosèz la, yon eksperyans nan ki li ap toujou kenbe yon memwa ekselan.

Sou 10 novanm 1884 li te nonmen evèk nan Mantua ; li te resevwa konsekrasyon episkopal sis jou apre nan Bazilik Sant'Apollinare nan lavil Wòm pa Kadinal Lucido Maria Parocchi . Kòm evèk nan Mantua li te patisipe nan premye Kongrè Nasyonal kateketik ki te fèt nan Piacenza ant 24 ak 26 septanm 1889 e li te vote yon favè

"... yon popilè katechis istorik-dogmatik-moral ekri nan kesyon kout ak repons trè kout"

komen nan tout peyi Itali depi li te kwè ke katechis la Bellarmine

Kadinal Sarto, patriyach nan Venice

"... li te trè difisil pou retounen nan lespri bit pa sèlman nan timoun yo, men tou nan granmoun ki nan pati sa a yo se prèske enfantil jeniti [3] "

Pita li te kenbe biwo a nan patriyach nan Venice . Gouvènman Italyen an, sepandan, okòmansman refize exequatur li yo, ki deklare ke randevou a nan patriyach la nan Venice ki te fè pati wa a e ke, Anplis, Sarto te chwazi anba presyon nan men gouvènman an nan Anpi a Ostwo-Ongwa . Giuseppe Sarto Se poutèt sa te oblije rete tann yon bon 18 mwa anvan yo te kapab asime lidèchip nan pastoral nan patriyarka a nan Venice. Avèk randevou li kòm patriyach li te resevwa tou chapo kadinal la nan konsistorye 12 jen 1893 la .

Konklav la

Sou lanmò Pap Leo XIII, kandida ki gen plis chans pou fòtèy Pyè a te konsidere kòm sekretè deta Rampolla . Nan ouvèti a nan konklav la sou 1 Out 1903 , sipriz la: Kadinal Puzyna , Achevèk nan Krakow , anonse ke Otrich-Ongwa Anperè Franz Joseph la , lè l sèvi avèk yon ansyen privilèj li kòm chèf nan yon anpi Katolik, mete veto sou eleksyon an pa Kadinal Rampolla. .

Rezon ki fè yo pou mete veto a ta dwe pa sèlman politik, an patikilye pwoksimite Rampolla nan Lafrans ak lide li pi ouvè, men tou pèsonèl; Rampolla, kòm sekretè deta , ta anfèt eseye enfliyanse Leo XIII pou refize yon antèman kretyen Archiduke Rudolph nan Habsburg-Lorraine , pitit souvren an, ki te komèt swisid pandan evènman Mayerling yo .

Malgre endiyasyon anpil kardino, konklav la toujou deside obeyi volonte anperè a, se konsa kandidati Rampolla a ta vle chanje koulè epi vòt yo te oryante nan direksyon pou patriyach Venice, ki te eli nan dat 4 out e te kouwone nan dat 9 . Li te pran non an pontifikal nan Pius X nan onè nan dènye chèf anvan l ' Pius VI , Pius VII , Pius VIII ak Pius IX . Li te chwazi kòm deviz nan pontifye li Instaurate omnia nan Christo ( Efezyen 1,10 [4] ) ak aplike li ak kouraj ak determinasyon.

Sè li yo Rosa, Anna ak Maria [5] swiv li nan lavil Wòm, osi byen ke Msgr. Giovanni Battista Parolin (1870-1935) [6] , pitit sè Teresa li [7] e sèl neve Siprèm Pontif la. [8] , ki moun ki te ale nan koronasyon an [9] , epi, deja archiprètr nan katedral la nan Treviso nan menm jou a, yo te nonmen Vatikan Canon, sou pwopozisyon an nan Kadinal Merry del Val . [7] Fanmi an demenaje ale rete nan yon apatman nan plas Rusticucci. [6] [10] [11]

Youn nan premye desizyon yo nan Pius X te abolisyon a, ak konstitisyon an apostolik Commissum Nobis , nan sa yo rele jus exclusivae a (oswa mete veto), yon fòm veto ki te fè pati kèk souveren Katolik ak gras a ki li te vin pontif . [12]

Pontifye la

Kadinal Luigi Macchi anonse eleksyon Kadinal Sarto
Blazon nan rad la nan bra
C oswa Pius X.svg

Nan ble, nan jete lank twa zam nan nwa kòdonen ak wouj, yo mete li nan yon bann sou yon lanmè natirèlman tranble ak surmonte nan tèt la pa yon zetwal an lò sis-pwenti, ak tèt la nan Venice: ajan, lyon an zèl pase , kap ak nimbato, kenbe ak branch antérieure dwat yon liv ki pote inscription la: PAX TIBI MARCE EVANGELISTA MEUS ak yon nepe, tout an lò.

Pap Pius X nan yon foto pibliye nan mwa Oktòb 1903 nan jounal la Die katholischen Missionen

Nouvo Pap la, okouran de pa gen okenn eksperyans diplomatik oswa yon edikasyon reyèl inivèsite, te kapab chwazi kolaboratè konpetan tankou jenn Monseyè Rafael Merry del Val , sèlman 37 ane fin vye granmoun, poliglòt ak direktè nan Pontifikal Akademi eklezyastik la , osi byen ke sekretè nan konklav la nan 1903, nonmen l 'kòm sekretè pèsonèl li yo ak, pita, sekretè deta ak prefè nan Palè Apostolik la, menm anvan menm yo kreye l' kadinal ak tit la nan Santa Prassede nan konsistorye a nan Novanm 9, 1903. Nan fason sa a li ranplase Kadinal Rampolla, sibstansyèlman mete retrete, an konsideran biwo a nan Sekretè Deta sou 12 novanm 1903 ak kenbe li jouk 20 Out 1914. Soti nan 1911 Merry del Val te tou yon camerlengo. Bay inèksperyans li, Pius X kite Merry del Val sibstansyèlman jaden gratis nan konduit la nan diplomatik Vatikan.

Pap Pius X te viv pou yon ti tan, ede pa sè l 'yo, nan yon apatman ki te espesyalman mete kanpe.

Karakteristik ak istorikman enpòtan te direksyon teyolojik li te bay Legliz Katolik la nan tout pontifye l 'yo, ki gen liy ka yon ti tan defini kòm tradisyonalis, an patikilye pou batay kont modernism nan dekrè a nan biwo a Sentespri ,Lamentabili Sane Exitu (3 jiyè 1907) ak ansiklik Pascendi Dominici Gregis la (8 septanm 1907), ki te swiv pa apwobasyon pèsonèl nan Sodalitium Pianum , yon rezo enfòmasyon ki envestige teyolojyen ak pwofesè yo sispèk ki modern. An reyalite, yon sòt de reentèrpretasyon filozofik nan teyoloji Katolik anba efè syantis la nan fen diznevyèm syèk la te gaye nan mond lan Katolik ak nan gwo sektè nan yerachi a eklezyatik menm. An repons a modèn teyolojik, Pius X prezante soti nan 1 septanm 1910 sèman an nan konfyans nan Bondye pou tout manm nan legliz la.

Pius X ak dyadèm lan ak chèz jèstasyonèl la

Li te Pius X ki inisye refòm nan lwa canon , ki abouti an 1917 ak promulgasyon an nan Kòd la nan lwa canon , ak ki moun ki ekri katechis la ki pote non l '( Catechism nan Pius X , 1905 ). [13] Tou sou nivo nan jesyon patrimwàn li te li ki inifye revni yo nan ofrann lan nan St Pyè ak sa yo ki nan patrimwàn nan Vatikan an. Men, pi wo a tout moun, li refòme kuri Women an ak konstitisyon Sapienti consilio nan 29 jen 1908 , siprime divès depatman ki te vin initil. Li rekòmande pou peyi katolik yo itilize pwononsyasyon eklezyastik Latin nan lekòl yo. Yon ti tan anvan lanmò li, li te entansyon ranpli etid yo preparasyon pou nan yon dokiman (pita abandone pa siksesè l ') ki gen rapò ak kondisyon sa yo nan legalite nan fè egzèsis la nan dwa a grèv .

Non Pius X la lye tou ak refòm chan Gregoryen an . Avèk Motu proprio Inter pastoralis officii sollicitudines (22 novanm 1903) [14] , pontif la te enpoze chan Gregoryen nan liturji a epi li te bay enstriksyon presi sou itilizasyon mizik nan fonksyon relijye yo.

Pius X te kreye premye kadinal Sid Ameriken nan istwa Legliz la. Sou 11 desanm 1905 li leve evèk brezilyen an Joaquim Arcoverde Cavalcanti nan diyite eklezyastik sa a.

Kare Sen Pyè a nan yon foto ki soti nan 1909 , nan moman pontifye Pius X la

Sou 8 Out 1910 pontif la te bay dekrè a Quam singulari Christus amore ak ki li retabli laj la nan premye kominyon ak konfesyon premye timoun yo nan laj la nan itilize nan rezon ki fè, se sa ki, alantou sèt ane. Gen laj sa a te fikse pa Lateran Konsèy IV la (1215) ak Tridentino (13yèm sesyon, 1551-1552); li te pita modifye pa enfliyans nan Jansenis .

Sou 1 novanm 1911, Pius X pibliye Breviary nan nouvo ak ti towo bèf la Divino Afflatu . Briyèr Women an ki te apwouve pa Pius V nan 1568 te refòme: an patikilye li te retabli ansyen koutim nan resite 150 psalms yo chak semèn, konplètman chanje aranjman psalter la [15] .

Pius X ak dans la

Nan konmansman an nan ventyèm syèk la tango a , yon dans sensual enpòte soti nan Ajantin , yo te kòmanse wete espas nan Ewòp soti nan vals la ak polka la . Fè fas a entèdiksyon yo mande pa otorite yo parizyèn eklezyastik, li te di ke Pius X te bay lòd pou yon koup nan dansè tango bay l 'ak yon lide egzak nan dans la nouvo, evalye dirèkteman, nan moun, aspè yo scandales. Yon fwa pèfòmans dans rezève a te fèt, Siprèm Pontif la ta di [16] :

«Mi me pàr che è più bèo el bàeo a 'ea furlana; men non mwen wè ke gran pecài ghe se nan stò novo bàeo! "

( Li sanble m 'ke dans la furlana se pi bèl; men mwen pa wè ke gen gwo peche nan dans sa a nouvo! )

Se poutèt sa, li te bay lòd revokasyon an nan sanksyon an eklezyastik envisagées pou moun ki te pratike li. Epizòd la enspire yon powèm byen koni ( Tango ak Furlana ) pa Trilussa [17] .

Pozisyon politik

Rive nan fen ekspedisyon an ki pa

Pap Pius X nan jaden Vatikan yo

Avèk ansiklik la Il Fermo Proposito nan 11 jen 1905, pontif la dekole restriksyon yo nan ekspedisyon an ki pa Peye (sa vle di entèdiksyon an fèm pou tout katolik Italyen yo patisipe nan lavi politik) nan Pap Pius IX , pi wo a tout tij konsansis la nan direksyon pou fòs yo sosyalis . Pius X, nan tèks ansiklik la, bay "konsesyon benign" pou dispanse yo de entèdiksyon sa a, sitou nan "ka patikilye" kote yo rekonèt "nesesite strik pou byen nanm yo ak pou delivrans legliz yo". ; e envite yo tout bon pou yo pouswiv aktivite serye a "deja louableman eksplike pa katolik yo pou yo prepare tèt yo ak yon bon òganizasyon elektoral pou lavi administratif minisipalite yo ak konsèy pwovens yo", konsa tankou pou favorize ak ankouraje "enstitisyon sa yo ki vize pou disipline foul moun yo byen kont entrizivite dominan nan sosyalis ".

"Franse kesyon an"

Icône loup mgx2.svg Sijè a menm an detay: Legliz Katolik nan fen 19yèm syèk la .
Pap Pius X nan etid li

Pius X te konfwonte ak pwoblèm nan nan separasyon ki genyen ant Eta ak Legliz , ki parèt an Frans ak antre nan fòs nan lwa a nan 9 desanm 1905 , nan ki objektif yo fondamantal nan politik la anti-relijye ak Masonic nan Twazyèm Repiblik la te konsantre ak an patikilye nan gouvènman an nan Émile Combes . Apati 1880 , yo te anrejistre an Frans yon seri mezi anti-relijye ki te vize disolisyon kongregasyon relijye yo , ekspilsyon regilye relijye yo : pwofesè, enfimyè ak sou sa.

Pius X te anpil mwens konsilyatif nan direksyon pou politik sa a fòtman anti-Biwo pase predesesè li, malgre lefèt ke majorite nan evèk yo franse konseye l 'yo bese tèt devan nouvo lwa a. Lwa ki soti nan gouvènman an franse te make akimilasyon nan politik sa a, inilateralman dekrete anilasyon konkòdat la 1801 .

Nan 1906 Pius X ak ansiklik Vehementer Nos yo nan 11 fevriye, adrès la konsistans Gravissimum nan 21 fevriye ak ansiklik la Gravissimo Officii Munere nan 10 Out, entèdi nenpòt aktivite kolaborasyon nan aplikasyon an nan nouvo lwa a. Ostilite Pap la nan nouvo lejislasyon an franse konpwomèt kreyasyon an asosyasyon culturelles yo , ki prevwa nan lalwa Moyiz la nan 1905, ki patrimwàn Legliz la ta dwe yo te transfere. Lè w ap pran opozisyon sa a kòm yon èkskuz, eta a franse konfiske gwo byen eklezyastik reyèl la. Sitiyasyon an chanje sèlman nan 1923 ak kreyasyon "asosyasyon dyosèz" yo.

Tansyon ki sanble yo te anrejistre ak Pòtigal , apre avenman nan peyi sa a, nan 1910 , nan repiblik la ki te dirije pa anti-klerik gwoup masonik pouvwa. Pius X reponn ak ansiklik Iamdudum la .

Netralite nan lagè Italyen-Tik la

Sou okazyon an nan lagè a Italo-Tik , Sentespri a te kenbe yon atitid net, enkyete ak énervé pi wo a tout pa itilize nan relijyon kòm yon jistifikasyon pou antrepriz kolonyal Italyen an. Pandan ke yo te fè yon politik antiklerikal nan peyi Itali nan ki relijyon te eskli nan lavi piblik ak edikasyon, jan yo note sa pa L'Osservatore Romano [18] , nan pwoklamasyon an adrese a Arab yo nan Libi , Jeneral Carlo Caneva prezante entèvansyon Italyen an kòm yon entèvansyon libere Libi yo soti nan dominasyon, ak ki Itali te kanpe kòm pwoteksyon Mizilman yo , ak referans anpil nan Bondye ak sitasyon pi ba a nan yon vèsè soti nan Koran an [19] . Pwoklamasyon an te sevèman kritike pa La Civiltà Cattolica , selon ki santiman relijye yo nan bouch otorite Italyen yo te "yon fiksyon ak yon move aksyon nan politik oblik". [20]

An patikilye, pozisyon nan Sentespri a wè fòtman obsève itilize nan relijyon pou rezon sèlman politik ak Pap Pius X pa t 'vle antrepriz kolonyal Italyen an asime konotasyon yo nan yon lagè relijye ant Mizilman ak kretyen. Pozisyon sa a net ak pro-lapè mete fondasyon yo pou atitid la ke Sentespri a pral kenbe nan okazyon an nan de konfli yo nan lemonn ak Benedict XV ak Pius XII , ki pral fè prensip la nan netralite nan Sentespri a wè a poto mitan nan politik la. nan Sentespri a wè nan konfli a. ant pouvwa lagè. [21]

Pozisyon nan Vatikan te fè fas a yon balans difisil ant presyon yo nan katolik Italyen konvenk pa pwopagann nasyonalis ak chantaj pa antiklerikal yo ki te jije yo REFRACTORY nan enterè nasyonal la. Anpil evèk eksprime tèt yo avèk antouzyasm nan okazyon benediksyon sòlda yo ki te kite pou Libi epi yo te raple pa Sekretarya Deta a, ki konfidansyèlman rekòmande atitid modere ak modere. Delege apostolik la nan Anpi Otoman an , Msgr. Vincenzo Sardi, ki moun ki te defann pozisyon danjere nan kretyen lès ak relijye prezan espesyalman nan Tè Sent la , ki moun ki te sibi akrochaj diplomatik pa gouvènman an Tik, ki gen ladan entèdiksyon an nan voye telegram chiffres nan Vatikan an. [22]

Lanmò a

Pius X sou lanmò li
Kò a Pap ekspoze sou 21-22 Out 1914
Tonm nan Pius X, nan Ferdinando Marinelli Foundry a atistik nan Florence, pandan ekzekisyon an
Tonm nan Pius X, nan Bazilik St Pyè a nan Vatikan an

Jis nan premye jou yo nan Premye Gè Mondyal la , Pius X te mouri nan maladi kè (pwobableman nan perikardit ) sou Out 20, 1914 nan 1:15 am [23] . Li te di tou ke kèk tan anvan lanmò li li te di plizyè fwa dekonsolasyon: "guerrone a ap vini" oswa Gè Gè a [24] [25] .

Beatifikasyon ak kanonizasyon

Dapre nòm lwa kanon yo, premye rekonesans rès mòtèl yo te pote soti nan dat 19 me 1944, twa deseni apre dat lanmò a. Kò a te entak nan absans nan tretman pòs-mortem , tankou anbalman, dapre volonte yo eksprime pa Siprèm Pontif la, ki moun ki te klèman rejte pratik sa yo [26] , ak an akò ak lwa jwif ak l '. Rès yo te konsève nan yon ka an kwiv jete pa Ferdinando Marinelli atistik Foundry nan Florence , ekspoze nan St Pyè a. [27] Te evènman an ale nan Lè sa a, Msgr. Alfredo Ottaviani ak Kadinal Nicola Canali . [28]

Nan mwa jen 1951, debri l 'yo te transfere nan pòt la fè fas a pronaos a nan Bazilik St Pyè a ak ekspoze pou venerasyon nan fidèl yo, nan gade nan pwoklamasyon li kòm beni. [28] Pius X te beatifye sou 3 jen 1951 ak kanonize sou 29 me 1954 pandan pontifye nan Pius XII , fèt la te fikse pou 3 septanm ak moun ki swiv kalandriye a nan Vetus Ordo Missae la Se poutèt sa selebre li nan dat sa a . Kalandriye Novus Ordo Missae a prevwa li 21 Out . Kò li antere anndan Bazilik Sen Pyè a nan Vatikan . Li se sen patwon nan fratènite prèt nan St Pius X epi li se tou yon segondè ko-patwon nan vil la nan Venice nan memwa nan ane sa yo li te pase kòm Patriyach.

Premye Mass la nan fèt Sen Pius X la te selebre sou 3 septanm 1955 nan triyèst , nan okazyon Kongrè Nasyonal Federasyon Katolik Inivèsite Italyen an [29] .

Pius X nan boza

Literati

Sinema

Ansiklik nan Pius X

Lis ansiklopedi Pius X la [30]

Jeneyaloji Episkopal ak siksesyon apostolik

Jeneyaloji episkopal la se:

Moniman St Pius X nan Bazilik St Pyè a nan Vatikan an

Siksesyon apostolik la se:

Pius X konsakre Giacomo della Chiesa, lavni Pap Benedict XV (siksesè li), evèk, 1907

Konsistori pou kreyasyon nouvo kardino yo

Icône loup mgx2.svg Sijè a menm an detay: konsistans nan Pap Pius X.

Pap Pius X pandan pontifye l 'te kreye 50 kardino nan kou a nan 7 konsistori distenk.

Onè

Pap la se souveren nan lòd yo pontifikal nan Sentespri a wè pandan y ap Grand Magisterium a nan onè endividyèl ka konsève dirèkteman pa pontif la oswa akòde nan yon moun ou fè konfyans, anjeneral, yon kadinal .

Souveren nan Lòd Siprèm nan Kris la - riban pou inifòm òdinè Souvren Lòd Siprèm Kris la
- 1903-1914
Sovereign nan Lòd la nan San Silvestro ak nan Milis la Aurata - riban pou inifòm òdinè Sovereign nan Lòd la nan San Silvestro ak nan Milis la Aurata
- 1903-1905
Sovereign nan Lòd la nan Golden Speron la - riban pou inifòm òdinè Souveren nan Lòd la nan Golden Speron la
- 1905-1914 (chanje non)
Sovereign nan Lòd la pyano - riban pou inifòm òdinè Souvren Lòd Avyon an
- 1905-1914
Sovereign nan Lòd la Equestrian nan St Gregory Great a - riban pou inifòm òdinè Sovereign nan Lòd la Equestrian nan St Gregory Great a
- 1905-1914
Sovereign nan Lòd la nan San Silvestro Pap - riban pou inifòm òdinè Sovereign nan Lòd la nan San Silvestro Pap
- 1905-1914 (refondasyon)
Gran Mèt ak Knight nan kolye a nan Lòd la Equestrian nan Sentespri kavo a nan lavil Jerizalèm - riban pou inifòm òdinè Gran Mèt ak Knight nan kolye a nan lòd la Equestrian nan Sentespri kavo a nan lavil Jerizalèm
- 1907-1914

Vil natif natal li Riese , nan pwovens Treviso , an 1952 te pran non Riese Pio X nan onè li.

Note

  1. ^ Maurilio Guasco, Dizionario Biografico degli Italiani , Volume 84 (2015)
  2. ^ Enciclopedia Italiana (1935) alla voce corrispondente
  3. ^ Atti e documenti del primo Congresso catechistico nazionale tenutosi a Piacenza nei giorni 24-25-26 settembre 1889 , Piacenza 1890, pp.67-69 riportato in Storia del Cristianensimo 1878-2005 , Vol.2, Ed. San Paolo, Milano, p.11
  4. ^ Ef 1,10 , su laparola.net .
  5. ^ Regalo alla memoria di Pio XA nuovo la tomba di famiglia , in La Tribuna di Treviso , Riese, 7 novembre 2018. URL consultato il 31 ottobre 2020 .
  6. ^ a b Sulle orme di san Pio X , su museosanpiox.it , 31 agosto 2007.
  7. ^ a b Cronaca Contemporanea , in La Civiltà Cattolica , III, quad. 2044, 10 agosto 1935, p. 436. Citazione: Mons. Parolin, figlio di Teresa Sarto, sorella di Pio X, compiuti gli studi al seminario di Treviso...Nominato nel 1913, dal Vescovo e dal Capitolo di Treviso arciprete della Cattedrale, nell'anno seguente, passato al premio Pio X, da Benedetto XV, nel giorno stesso della sua elevazione al Sommo Pontificato, su proposta del card. Merry Del Val, venne nominato Canonico Vaticano .
  8. ^ Don Battista Parolin, unico nipote di Pio X sacerdote , su parrocchiariesepiox.it , 26 gennaio 2018. URL consultato il 31 ottobre 2020 .
  9. ^ L'incoronazione di papa san Pio X , su cooperatores-veritatis.org , 28 agosto 2014. , citando Ferruccio de Carli, Pio X e il suo tempo .
  10. ^ Parolin Ermenegilda (1878-1923) , su operadonguanella.it . URL consultato il 31 ottobre 2020 .
  11. ^ Riese, Parolin ricorda Pio X: «Pastore umile ed energico» , su corrieredelveneto.corriere.it , 23 agosto 2014.
  12. ^ Andrea Tornielli, Quella volta che il veto dell'imperatore favorì l'elezione di un Papa santo , in 30 Giorni , n. 7, 2003.
  13. ^ Cristina Siccardi, Il papa che ordinò e riformò la Chiesa , Cinisello Balsamo, San Paolo, pp. 102-104.
  14. ^ Tra le sollecitudini , su vatican.va . URL consultato il 20 giugno 2014 .
  15. ^ Costituzione apostolica Laudis canticum , su w2.vatican.va . URL consultato il 23 dicembre 2016 .
  16. ^ Stefano Borselli, Luca Pignataro, Daniela Nucci, Salvatore Angelo Fiori, Su don Milani e il donmilanismo ( PDF ), in Quaderni del Covile , vol. 7, Firenze, Il Covile, 2010, pp. 5-6. URL consultato il 25 ottobre 2012 .
  17. ^ Er Papa nun vo' er Tango perché, spesso,/er cavajere spigne e se strufina/sopra la panza de la ballerina/che su per giù, se regola lo stesso./Invece la Furlana è più carina:/la donna balla, l'omo je va appresso,/e l'unico contatto ch'è permesso/se basa sur de dietro de la schina./Ma un ballo ch'è der secolo passato/co' le veste attillate se fa male:/e er Papa, a questo, mica cià pensato; /come voi che se movino? Nun resta/che la Curia permetta in via speciale,/che le signore s'arsino la vesta.
  18. ^ L'Osservatore Romano , 14 ottobre 1911, cit. da Giovanni Sale, Libia 1911. I cattolici, la Santa Sede e l'impresa coloniale italiana , Jaca Book, 2011, pp. 60-62
  19. ^ Giovanni Sale, Libia 1911. I cattolici, la Santa Sede e l'impresa coloniale italiana , Jaca Book, 2011, pp. 56-57
  20. ^ Cronaca contemporanea , in La Civiltà Cattolica , 1911, IV, 362 cit. da Giovanni Sale, Libia 1911. I cattolici, la Santa Sede e l'impresa coloniale italiana , Jaca Book, 2011, pp. 60-62
  21. ^ Giovanni Sale, Libia 1911. I cattolici, la Santa Sede e l'impresa coloniale italiana , Jaca Book, 2011, pp. 70-71
  22. ^ Giovanni Sale, Libia 1911. I cattolici, la Santa Sede e l'impresa coloniale italiana , Jaca Book, 2011, passim
  23. ^ P. Girolamo Dal-Gal (omc), Pio X il papa santo , Ed. Libreria Editrice Fiorentina, 1940, p. 283
  24. ^ Rafael Merry Del Val, Pio X impressioni e ricordi , Ed. Il Messaggero di Sant'Antonio, 1949, pp. 108-110; "Già fino dal 1911 e 1912 il Santo Padre era solito parlarmi spesso del conflitto che si avvicinava e più di una volta ne parlava in modo da impressionare. [...] - «Le cose vanno male - [...] - viene il guerrone! Non parlo di questa guerra» - così aggiungeva al tempo della spedizione militare italiana in Libia e durante il conflitto dei Balcani -«non è questo, ma la grande guerra: il guerrone»."; Pio X diceva anche che non sarebbe passato il 1914.
  25. ^ A proposito della scarsa bellicosità di Pio X, si narra che un giorno egli stesse passeggiando e vedendo delle guardie svizzere pulire i cannoni, chiamò il colonnello e gli domandò se funzionassero; alla risposta "Se serve, Santità!", Pio X rispose in veneto: "Ah, mì no sparo!". [ senza fonte ]
  26. ^ 1952-2002: da 50 anni S. Pio X riposa in S. Pietro , su Museo San Pio X ( archiviato il 6 febbraio 2007) .
  27. ^ Da Don Orione a Sant'Anselmo , su ricerca.gelocal.it , 25 aprile 2008.
  28. ^ a b Pio X santo - suplemento della rivista "Orizzonti" dedicato a Pio X ( PDF ), su Fondazione "Giuseppe Sarto" , p. 17 (del file). URL consultato il 9 agosto 2020 ( archiviato il 2 agosto 2020) . con foto dell'epoca
  29. ^ Radiomessaggio di Papa Giovanni XXIII al clero e al popolo di Trieste , su vatican.va , Libreria Editrice Vaticana, 19 settembre 1959. URL consultato il 29 aprile 2019 ( archiviato il 21 settembre 2015) . , ripreso da Papa Paolo VI il 22 maggio 1966
  30. ^ Testi delle encicliche sul sito del Vaticano

Bibliografia

  • P. Girolamo Dal-Gal (omc), Pio X il papa santo , Ed. Libreria Editrice Fiorentina, 1940.
  • Rafael Merry Del Val, Pio X impressioni e ricordi , Ed. Il Messaggero di Sant'Antonio, 1949.
  • Pietro Scoppola, La Chiesa e il fascismo , Laterza, Bari, 1971.
  • Marta Petricioli, L'Italia in Asia Minore: equilibrio mediterraneo e ambizioni imperialiste alla vigilia della prima guerra mondiale , Sansoni, Firenze, 1983.
  • James Hennesey, La lotta per la purezza dottrinale di una Chiesa arroccata , in: Giuseppe Alberigo, Andrea Riccardi, Chiesa e papato nel mondo contemporaneo, Laterza, Roma-Bari, 1990.
  • AA. VV., La Chiesa negli Stati moderni ei movimenti sociali 1878-1914 , Jaca Book, Milano, 1993.
  • ( EN ) Eamon Duffy, Saints and Sinners , New Heaven, 1997.
  • Angelo Corno, Il motu proprio di Pio X: una persistente attualità .
  • Igino Tubaldo, Una donna coraggiosa. Tra restaurazione e rinnovamento , Effatà Editrice , Torino, 2000.
  • Giovanni Sale, "La civiltà cattolica" nella crisi modernista (1900-1907) , Jaca Book, Milano, 2001
  • Eamon Duffy, La grande storia dei papi , Mondadori, Milano, 2001.
  • ( EN ) Philippe Levillain (a cura di), The Papacy: An Encyclopedia , Routledge, 2002.
  • Giancarlo Zizola, I papi del XX e XXI secolo , Newton & C., Roma, 2005.
  • John Pollard, L'obolo di Pietro , Corbaccio, Milano, 2006.
  • Giuseppe Battelli, Cattolici: chiesa, laicato e società in Italia (1796-1996) , SEI, 2007.
  • Borselli Stefano, Luca Pignataro, Daniela Nucci, Salvatore Angelo Fiori (2010). Su don Milani e il donmilanismo .
  • Umberto Lorenzetti, Cristina Belli Montanari, L'Ordine Equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme. Tradizione e rinnovamento all'alba del Terzo Millennio , Fano (PU), settembre 2011.
  • Gianpaolo Romanato, Pio X. La vita di papa Sarto , Rusconi, Milano, 1992.
  • Pier Luigi Bondioni, San Pio X. Profeta Riformatore, Fede & Cultura , Verona, 2013.
  • Oscar Sanguinetti, Pio X. Un pontefice santo alle soglie del "secolo breve" , Sugarco Edizioni, Milano, 2014.
  • Gianpaolo Romanato, Pio X. Alle origini del cattolicesimo contemporaneo , Lindau. Torino, 2014.
  • Cristina Siccardi, San Pio X. La vita del Papa che ha ordinato e riformato la Chiesa , Prefazione del Cardinale Raymond Leo Burke, San Paolo Editore, Cinisello Balsamo (MI) 2014.
  • Costantino Cipolla, Giuseppe Sarto Vescovo di Mantova , Milano, 2014.
  • Matteo Lamacchia, «Ius exclusivae» e conclave: il diritto di veto delle potenze cattoliche nella storia delle elezioni pontificie , in «Eunomia - Rivista semestrale di storia e politica internazionali», Anno VII ns, numero 2, dicembre 2018, ESE - Salento University Publishing, pp. 105–130, ISSN 2280-8949.

Voci correlate

Altri progetti

Collegamenti esterni

Predecessore Papa della Chiesa cattolica Successore Emblem of the Papacy SE.svg
Papa Leone XIII 4 agosto 1903 – 20 agosto 1914 Papa Benedetto XV
Predecessore Vescovo di Mantova Successore BishopCoA PioM.svg
Giovanni Maria Berengo 10 novembre 1884 – 15 giugno 1893 Paolo Carlo Francesco Origo
Predecessore Patriarca di Venezia Successore PatriarchNonCardinal PioM.svg
Domenico Agostini 15 giugno 1893 – 4 agosto 1903 Aristide Cavallari
Predecessore Cardinale presbitero di San Bernardo alle Terme Diocleziane Successore CardinalCoA PioM.svg
Francesco Battaglini 15 giugno 1893 – 4 agosto 1903 Emidio Taliani
Predecessore Prefetto della Congregazione del Sant'Uffizio Successore Emblem Holy See.svg
- 4 agosto 1903 – 20 agosto 1914 Papa Benedetto XV
Predecessore Prefetto della Congregazione Concistoriale Successore Emblem Holy See.svg
- 4 agosto 1903 – 20 agosto 1914 Papa Benedetto XV
Predecessore Abate commendatario di Subiaco Successore TerritorialAbbotCoA PioM.svg
Luigi Macchi 29 marzo 1907 – 20 agosto 1914 Papa Benedetto XV
Predecessore Gran Maestro dell'Ordine equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme Successore Croix de l Ordre du Saint-Sepulcre.svg
Filippo Camassei 6 dicembre 1907 – 20 agosto 1914 Papa Benedetto XV
Controllo di autorità VIAF ( EN ) 95295599 · ISNI ( EN ) 0000 0001 1577 201X · SBN IT\ICCU\RAVV\028620 · LCCN ( EN ) n80096718 · GND ( DE ) 118594737 · BNF ( FR ) cb119199550 (data) · BNE ( ES ) XX1156460 (data) · ULAN ( EN ) 500356466 · NLA ( EN ) 36088413 · BAV ( EN ) 495/57208 · NDL ( EN , JA ) 00621302 · WorldCat Identities ( EN ) lccn-n80096718
Estratto da " https://it.wikipedia.org/w/index.php?title=Papa_Pio_X&oldid=122369414 "